Në parim, një pyetje e tillë konkurruese nuk duhet bërë, për cilindo element të një kulture.
Por parathënia e Cuk Simonit për Pinokun, të përkthyer prej tij dhe të botuar për së pari më 1938 në Shkodër, mund të cilësohet me të vërtetë “e pakundshoqen”, siç thuhet në gegnishte.
Dhe kujtoj kohën kur më është dashur edhe mua të shkruaj parathënie me nga 10, 20 ose edhe 30 faqe për të justifikuar botimin e një vepre “të huaj”, pranimin e një autori “të huaj”. Ç’kohë e mjerë!
Përkthyesi Cuk Simoni sot duket emër i harruar. Ndërsa nuk është e drejtë që të harrohet.
Më poshtë e gjeni këtë parathënie:
