“Një rast I jashtëzakonshëm” titulli i një reviste që tronditi diktatorin Enver Hoxha. Nikë Marash Kodra, në 1962 ishte 6 vjeç, asaj kohe ai ishte nxënës I klasës së parë në shkollën fillore të Palajshosht të Dukagjinit. Para se të mësonte a,b,c Nika i varfër arrinte të zgjidhte problemet matematikore të shkollës së mesme. Ishte mësuesi Gjeto Voci ai që shkroi për nxënësin e tij të jashtëzakonshëm.
“Përpara se sa të mësoja të shkruaja dhe të kryeja veprime mbledhje, zbritje, shumëzim, unë përmendësh kisha kaluar të shumëzoja numrat treshifror. Mësuesi ishte Gjeto Voci, ishte marrë më këtë rast jo normal për vendin dhe moshën ku unë isha rrit. Ai bën një shkrim dhe e çon tek revista ” Mësuesi”. Redaktori i revistës, Petrit Dedja i vendos titullin “Një rast i jashtëzakonshëm”. Një titull i tillë e kishte shqetësuar udhëheqjen”, Nikë Marash Kodra.
Nikë Marashi, ishte një kuriozit edhe për drejtuesit e shtetit. Ministri I Mbrotjes asaj kohe Beqir Balluku shkoi deri në Shkodër për ta pare se kush ishte ky fëmijë gjeni.
“Një nga pyetjet e Ministrit të Mbrojtjes, Beqir Balluku ishte kjo: Sa vetë jeni ë shtëpi? 11 i them unë. Ai më pas më thotë një njëri han treçerek buke, sa bukë hani ju? Unë i them, jo, i vogli është 6 muajsh nuk han buk. Në rregull thotë vij unë mik. Unë i them 8 bukë e njëçerek. Si gjete tha ministri. 11 nga 3 çerek bëjnë 33 çerek, buka ka 4 çerek, 33 nuk pjesëtohet me 4, një çerek e fus në xhep . 32 e pjesëtoj me 4 dalin 8, kujdes mos harro çerekun në xhep”, tha Kodra.
Inteligjenca e Nikës Marashit ishte e papranueshme për diktatorin Enver Hoxha.
” Enver Hoxha për gjërat që donte, ishte ai donte ta merrte vendimin. Por shkon e pyet Ramiz Aliajn çfarë do të bëni me atë gjeniun. Ramizi i thotë do të sjellim në Tiranë dhe do të kujdesemi për të. Ai mund të bëhet shkencëtari vendit. Por kjo do të mbetej e Ramizit dhe jo vendimi i Enverit, kështu ai tha: Jo do të rri tek vendi i lindjes të vuaj dhe të kalitet, të bëhet i fortë pastaj ta marrim në Tiranë”, tha Kodra.
Kush e takonte Nikën, tentonte ta pyeste atë për një problem matematikor. Ai duhej të ishe i pagabueshëm në çdo gjë. Nika thotë se kjo trysni me vrau fëmijërinë. Për këtë arsye kur shkoi në shkollë të mesme edhe pse ishte nxënës absolute Nika e urrente matematikën, dhe ishte zotuar që nuk do të shkonte në universiteti për këtë degë. Por edhe kësaj here vendosi udhëheqja.
“Unë duhet të isha i përkryer. Të humbet e drejta e pse-së. Për këtë arsye e urreja matematikën. Ma kishin premtuar që nuk do të japim bursë për matematike. Por në vitin 1972 vjen Nexhmije Hoxha tek Kongresi i Gruas dhe thotë ku është gjeniu i matematikës aty mësuesit i thonë, ai nuk e do matematikën. Jo thotë ajo ai do të shkoj për matematikë”, tha ai.
Nika nuk e përfundoi kurrë shkollën e lartë për matematike, por ky ishte fati I një gjëniu në kohën e diktaturës, I cili nuk u pyet asnjëherë se çfarë ai pëlqente të bënte. /Top Channel/
